Een nauwkeuriger beeld van een levensbedreigende longziekte

Pulmonale arteriële hypertensie (PAH) is een ernstige en zeldzame ziekte waarbij de bloedvaten in de longen vernauwen en verstijven. Daardoor moet het hart steeds harder werken om bloed door de longen te pompen, wat uiteindelijk kan leiden tot hartfalen. PAH komt steeds vaker voor, ook bij kinderen – maar we weten nog te weinig over hoe de ziekte ontstaat en vordert.

Lange tijd dachten onderzoekers dat PAH vooral werd veroorzaakt door kleine bloedvaatjes in de longen. Maar recent onderzoek laat zien dat ook de grote longslagaders een belangrijke rol spelen, zeker wanneer die stijver worden. Als we die stijfheid beter kunnen meten, kunnen we PAH eerder opsporen en beter behandelen.

MRI als veelbelovende meetmethode

In dit onderzoek testen we of MRI een nauwkeurigere methode is om de stijfheid van de grote longslagaders te meten. Nu gebeurt dit meestal met echocardiografie, maar MRI geeft een gedetailleerder beeld, is beter herhaalbaar en mogelijk betrouwbaarder.

We voeren dit onderzoek uit in een rattenmodel van PAH. Op vier momenten tijdens de ontwikkeling van de ziekte meten we met MRI en echo:

• hoe groot de grote longslagaders zijn,

• hoe snel het bloed stroomt,

• en hoe de rechterhartkamer functioneert.

Ook vergelijken we de uitkomsten met laboratoriumgegevens en een geavanceerd computermodel, waarmee we de ernst van PAH kunnen inschatten.

Waarom dit belangrijk is

Als blijkt dat MRI een betere meetmethode is dan echo, kunnen we in de toekomst nauwkeuriger zien hoe PAH zich ontwikkelt – en dus ook gerichter behandelen. Dit onderzoek brengt ons een stap dichter bij betere zorg voor kinderen (en volwassenen) met PAH.